Nieuws
16 mei 2014verslag vierde wandelexcursie: Fochteloërveen
Op dinsdagavond 13 mei was onze vierde (en laatste) avondexcursie. We gingen nu naar het Fochteloërveen. Gestart werd bij de Helomaweg (tegenover de oude vuilstort).
Het aantal deelnemers (24) was groots. Het kostte dan ook enige moeite om iedereen op de hoogte te brengen van de vele bijzondere waarnemingen. Toch hebben veel deelnemers de meeste waarnemingen wel opgepikt. De gure wind speelde ons behoorlijk parten en tegen half tien hadden we het bekeken. Er kwam op dat moment ook een zeer dreigende wolkenmassa opzetten.
Harde wind is van invloed op de vogelzang. Toch werd nog best veel gezien en gehoord. Ook de planten, nachtvlinders en rupsen werden niet vergeten.
Het nieuwe gebied aan de Helomaweg leverde dit jaar al mooie vogelsoorten op. Ook nu was het de moeite waard. Gezien werden: Groenpootruiter (door Hein mooi op de foto gezet), twee Lepelaars en een Grote Zilverreiger. Verder een drietal Geoorde Futen, een Zomertaling, een jagende Bruine Kiekendief en veel zwaluwen, o.a. Gierzwaluwen, die eigenlijk nog maar net terug zijn uit het zuiden. Verder trok een paartje Krakeend nog de aandacht.
Hierna besloten we eerst naar de parkeerplaats begin fietspad te gaan en aldaar een stuk te lopen over de wandelroute. Koert werd door een Blauwborst op het verkeerde been gezet, omdat de vogel een Roodbosttapuit nabootste. Dit is bekend bij de Blauwborst, die een groot scala aan nabootsingen in petto heeft. Toen de vogel eenmaal onderin een struikje werd ontdekt kon de prachtige kobaltblauwe borst mooi worden gezien.
Reinie werd nog verzocht om een tweetal nachtvlinders te determineren. Dit lukte niet direct. Inmiddels is bekend, na bestuderen van foto’s, dat het een Tweevlekspanner en een Berkenoogspanner betrof.
Langs de wandelroute worden ook enkele mooie harige rupsen gezien. Het betrof de rups van de Grote Beervlinder en de Rietvink (vlinder dus). Planten: de Trosbosbes (een rode lijstsoort) trok de meeste aandacht. Libellen waren er niet, dit heeft natuurlijk te maken met de gure en harde wind. Wel zorgde een Havik voor veel paniek in de Kokmeeuwenkolonie.
Een Paapje liet zich wel fraai zien bovenin een struik. Ook enkele Roodborsttapuiten gaven akte de presence.
De laatste stop was achter het gebouw van Natuurmonumenten . Een ratelende Spinkhaanzanger was, zij het lastig in verband met de wind, te horen. Achterin het terrein vlogen twee Kraanvogels over en daalden uit zicht.
Kleumend besloten we huiswaarts te keren tegen kwart voor tien. De auto van Jan Noordman met Rinze Bloemhof en Koert stopte nog even aan het begin van de doorgaande weg. De drie die-hards konden nog een roepende Waterral en een Roepende Porseleinhoen aan de lijst toevoegen.
Koert Scholten